«Адамның бала кезінде қалыптасқан негізі, жас шыбыққа қашап

салынған әріп сияқты, сонымен бірге өсіп, оның бөлінбес бөлшегіне айналады».  

В. Гюго

«Бала – өмірдің гүлі» дейміз бәріміз. Бала тәрбиесінде ең маңызды дүние не? Баланың өмірде белгілі бір түсініктер мен құбылыстарды қабылдайтын кезі бар. Оның дінге деген ынта-ықыласын қалыптастыратын кезең болады. Міне осы кезеңде баланың дінге деген көзқарасы, қарым-қатынасы, Алла Тағала туралы түсінігі қалыптасады.  Дәл осы кезеңдегі мүмкіндікті қолдан шығармау қажет. Уақыты өтіп кеткеннен кейін мүмкіндікті кері қайтара алмайтынымыз анық. Әсіресе қазіргідей көгілдір экран мен ғаламтордағы алдап-арбаған шайтани дүниенің белең алып тұрған, рухани азғындаған шақта бала тәрбиесіне аса көңіл  бөлу маңызды-ақ. Жеті жасқа дейін адам көзқарасының негізін қалыптастыруға болады. Егер осы уақытта баланың дін мен Аллаға деген сенімін қалыптастырмаса көп нәрседе кеш қалуымыз кәдік. Пайғамбарымыз (с.ғ.с): «Баланы намазға жеті жасынан бастап үйретіңдер. Он жасында намаз үйренбесе онда жазалаңдар»-деген.

Ата-аналар «ол әлі кішкентай», «әлі ерте», «өссін, өскен соң өзі түсінеді» деген түрлі сылтаулармен баласына діни білім беруді кейінге қалдырып жатады. Ешқандай амал-шара қолданбастан, ешқандай білім берместен шешімді баланың өзіне қалдыру дұрыс емес. Ең алдымен балаға діни білім беріп, Ислам туралы түсінігін қалыптастырып барып шешім қабылдауды өзіне қалдыру қажет. Отбасымен бірге намаз оқытып, діни мейрамдарға бала кезінен бойын үйретіп өсірсе ғанибет. Дегенмен қазір бірлі-жарым отбасылар болмаса, жалпы қоғамды алар болсақ бұндай күннің ауылы алыс болып тұр.

«Ештеңе түсінбейді, ештеңе білмейді, бала ғой» дегенмен де балалардың сәби жүрегі бәрін де терең сезініп, түйсігінде қабылдап алады. Ата-ананың бала тәрбиесінде болсын, күнделікті өмірде болсын теріс жасаған әр ісі баланың болмысына кері әсерін тигізері сөзсіз. Әрбір мұсылман ата-ананың бірінші парызы – баласының исламға деген сенімін, сүйіспеншілігін қалыптастыру болса керек.

Алла елшісі: «Үш адамның: жәбір көрушінің, жолушының және ата-ананың баласына деген дұға-тілегі сөзсіз қабыл болады»-деген.

«Баланы – жастан» деп атамыз қазақ тегін атйпаған, жасында берілген тәрбиенің рөлін біліп айтқан. Жасынан шынайы имандылық пен ұятқа баулып өсірген бала ғана, ислам мен дінге ұйытып өсірген бала ғана күні ертең өзін бағып-қаққан әке-шешесін қарттар үйіне тастап кетпейтініне сенім бар. Өйткені ол баланың бойында  Аллаға деген махаббат бар, Алладан қорқу сезімі бар. Ендеше бала тәрбиесінде осалдық танытып, қапы қалмайық.

Қазақшаға islamdag.ru сайтынан аударылды